Co słychać w najstarszej grupie przedszkolnej?
Minął już drugi miesiąc naszego pobytu w „zerówce”. W październiku poznawaliśmy jesienny park i las. Zastanawialiśmy się, po czym poznać, że na dobre zagościła już jesień. Nazywaliśmy jesienne kolory oraz rośliny i zwierzęta, które można spotkać w parku i w lesie. Uczyliśmy się rozpoznawać drzewa i krzewy. Zbieraliśmy dary jesieni. Dużo czasu poświęciliśmy zabawom wykorzystującym kasztany, żołędzie, szyszki i jarzębinę. Przeliczaliśmy, klasyfikowaliśmy, dokładaliśmy i odkładaliśmy tak, aby otrzymać podaną liczbę elementów.
Poznaliśmy kolejne litery: m, l, e oraz cyfrę 1 i 2. Uczyliśmy się wysłuchiwać głoski na początku i na końcu wyrazów. Próbowaliśmy też czytać. Niektórzy z nas pięknie już to potrafią. Dowiedzieliśmy się, jak niektóre zwierzęta przygotowują się do zimy. Poznaliśmy zasady zachowania się w lesie. Śpiewaliśmy nowe piosenki: „Jesień, jesieniucha” i „W kasztanowym mieście”. Poznaliśmy wartości odżywcze owoców. Przygotowywaliśmy samodzielnie sałatkę owocową, która okazała się przepyszna. To wielka frajda samodzielnie przygotować posiłek.
Byliśmy w teatrze na przedstawieniu pt. „Kot w butach” oraz na warsztatach edukacyjnych w ramach programu Kino Przedszkole. Braliśmy udział w apelu z okazji Dnia Edukacji Narodowej. Spotkaliśmy się też z panem policjantem. Rodzice uczestniczyli w ważnym dla nas spotkaniu z panią psycholog Marią Oleksy - Grabowską, którego tematem była dojrzałość dzieci 5-cio i 6-cio letnich do podjęcia nauki w klasie pierwszej. Raz w tygodniu - w czwartki - spotykamy się w bibliotece z panią Bogusią Kowalczyk i bierzemy udział w zajęciach czytelniczych „Przystanek Czytankowo”. Pani bibliotekarka czyta nam ciekawe książki, a potem rozmawiamy na ich temat. Najbardziej aktywni otrzymują na tydzień kolorową plakietkę Przyjaciela Książki. Spotykamy się też z panią pedagog Grażyną Curzydło. Jesteśmy wtedy uczestnikami programu profilaktyczno-wychowawczego „Strażnicy uśmiechu”. Celem tego programu jest pomoc w osiąganiu stabilizacji emocjonalnej, wzmacnianie poczucia własnej wartości oraz zaufania do innych, wzbogacanie wiedzy o sobie i innych dzieciach. W ostatni dzień października pożegnaliśmy się z Amelką, która będzie teraz mieszkała w Wadowicach i chodziła tam do nowego przedszkola. Przygotowaliśmy dla koleżanki laurki, drobne upominki oraz książkę z dedykacją.
Ciekawe co przyniesie nam kolejny miesiąc...